بازی نوین معرفی، تولید و نقد بهترین بازی های رومیزی دنیا
در این مقاله می خواهیم 5 دلیل برای اینکه بردگیم ( بازی رومیزی ) انجام می دهیم را با یکدیگر به اشتراک بگذاریم. اگر خود شما هم به بردگیم علاقه دارید، پس می توانید دلایل دیگری را به مقاله ما اضافه کنید. پس مستقیما اصل مطلب را بیان کنیم.
1- بازی ها جو اجتماعی خوبی را درست می کنند.
در دوران رسانه های اجتماعی، تعجب می کنید که چقدر از لحاظ اجتماعی بی منطق شده اید. وقتی در فرودگاهی به همراه دوستانمان نشسته ایم و لحظات کوتاهی سکوت به وجود می آید، می توانم شرط ببندم که یک یا همه گوشی ها از جیب در بیاید و شروع به چک کردن فیسبوک و اینستاگرام کنیم و تا زمانی که یکی از طرفین نگوید ” دیدی که فلانی چه پستی در اینستاگرامش گذاشته است؟ ” هیچ مکالمه ای بین دو طرف شکل نخواهد گرفت.
ناراحت کننده است ولی در دوران شکوفایی تکنولوژی نمی دانیم که چگونه با سکوت برخورد کنیم. مخصوصا سکوتی که به همراه افراد تازه وارد به وجود می آید.
به نظر من هیچ چیزی نمی تواند جایگزین روش های قدیمی معاشرت های اجتماعی مانند صحبت کردن های مستقیم شود. اگر قرار بود که مقاله ای در مورد اینکه چرا مردم در طول دهه های اخیر انقدر عصبانی شدند، بنویسم قطعا دلیل را نبود معاشرت اجتماعی درست در بین آن ها معرفی می کردم. بنابراین با توجه به تجربه من، بازی ها می توانند ابزار مناسبی برای برای یادگیری این نوع توانایی ها باشند. بازی ها می توانند لحظات سکوت را به محلی برای آنالیز کردن حرکات در بازی، پریسدن سوالات مختلف و جمع شدن افراد به دور میزی با یک خصوصیت مشترک بدل شوند در حالی که تنها دلیل شما شاید همان کارت ها و صفحات بردگیمی است که در مقابل شما قرار دارد. همچنین معتقد هستم که باید سیاست های روزمره خود را به دور از بردگیم و بازی های رومیزی نگه داریم و به یاد داشته باشیم که بیشتر افراد برای به دست آوردن لحظات خوش دور هم جمع شده اند نه اینکه مسائل جدی را مرور کنند.
2- بازی ها از مرزهایی که برای خودمان درست کردیم، عبور می کنند.
من 34 سال سن دارم و برادرزاده من 15 ساله است. مادر من سن بالاتری دارد و برادری 44 ساله هم دارم. همه ما می توانیم پشت میزی بشینیم و با همدیگر بازی Shadows Over Camelot ، Stockpile و Carcassonne را بازی کنیم و لحظات خوشی را سپری کنیم. بازی های رومیزی گاها مرزهایی که برای خودمان درست کرده ایم و دسته بندی هایی که برای خود به وجود آورده ایم را در می نوردد. این دسته بندی ها شامل سن و سال، جنسیت و هر چیز دیگری می تواند باشد و همه این دسته بندی ها ساخته خود ماست. ما همچنین دسته بندی به نام ” بازی ” داریم که شاید در نگاه اول فقط افراد خاصی در آن جای بگیرند ولی وقتی در جمعی می پرسیم که ” چه کسانی دوست دارند بازی کنند؟ ” 99% افراد جواب می دهند، ” بله ” . بازی رومیزی و بردگیم ها می تواند باعث نزدیکی افراد به یکدیگر شود و مرز ها را فارغ از هر چیزی برهم بزند.
3- بازی های رومیزی ذهن را درگیر می کنند.
می توانیم لحظه ای با هم صادق باشیم؟ یکی از بزرگترین ترس های همه ما از دست دادن حافظه و ذهن مان است. اگر یک جستجوی کوچک در گوگل انجام دهید، به مقالات زیادی بر می خورید که از فواید شناختی بردگیم ها صحبت کرده اند. منطقی هم است، اگر شما متناوب مغز خود را پرورش دهید، معما حل کنید، در مورد ایده های جدید فکر کنید و خود را به چالش بکشید، ضرر ندارد. همچنین در تحقیقات مختلف گفته شده است که بازی های رومیزی باعث افزایش خلاقیت می شود. هر چه قدر که بازی های بیشتری انجام دهید، بیشتر استراتژی های جدید را تجربه می کنید و خلاقیت یکی از بهترین ورزش ها برای مغز است.
4- بازی به ما کمک می کند برای لحظاتی از دنیای واقعی جدا شویم.
به عنوان یک تولید کننده محتوا درباره بازی های رومیزی، می توانم اعتراف کنم که در زمان بازی کردن، هیچ کار دیگری نمی توانم انجام دهم. در زمانی که درگیر بردگیم هستم، هیچ چیزی برایم اهمیت ندارد. چه چک کردن پیام های مهم بر روی گوشی چه اشخاصی که پشت سر هم با من تماس می گیرند. واقعیت این است که در زمانی که جلوی من صفحات بازی پهن شده اند، گوشی موبایل به بی ارزش ترین وسیله و بی فایده ترین آن ها تبدیل می شود.
لحظاتی در زمان انجام بازی های رومیزی به وجود می آید که در آن زمان، تنهای چیزی که مهم است فقط بازی است و گوشی و تمام چیزهایی که باعث حواس پرتی می شوند در اتاق دیگر گذاشته می شود.
5- بازی های ویدیویی را نمی توانم به خوبی انجام دهم.
در زمان جوانی، کنسولم جز لیستی از وسایل بود که فقط در زمانی که وقت داشتم به آن مراجعه می کردم. هر زمان که می توانستیم به همراه دوستان کنسول را روشن می کردیم و به بازی مشغول می شدیم ولی بعد از مدت ها به 2 نتیجه رسیدم. یکی اینکه آن قدرها هم بازی های ویدیویی لذت بخش نیستند. اگر به خانه کسی دعوتم شم و وی از من بخواهد که با او باز کنم، این کار را انجام می دهم. بگذارید این طوری بگویم. من کباب دوست دارم و همچنین به پیتزا هم علاقه دارم ولی اگر بخواهم بین آن ها انتخاب کنم، ترجیح می دهم چندین سیخ کباب بخورم و به سمت پیتزا نروم. برای من تفاوت بردگیم و بازی های رومیزی با بازی های ویدیویی به این شکل است. دلیل دوم هم این است که من تخصصی در بازی های ویدیویی ندارم. به همین راحتی!
چند نفر از دوستان شما به بازی های ویدیویی علاقه دارند؟ چند نفر می توانند به خوبی بازی کنند؟ حالا همین سوال ها را در مورد بردگیم بپرسید. منظورم را متوجه شدید ؟
حرف آخر
دلیل شما برای اتخاب بازی های رومیزی و بردگیم چیست؟ دلیل ساده تری دارید یا دلیلتان پیچیده تر از این حرف هاست ؟ در نهایت مهم این است که خودمان از سرگرمی مثل بردگیم محروم نکنیم.
خوشحال می شویم که نظراتتان را با ما در میان بگذارید.
